Ik heb onlangs de beslissing genomen om me volledig op het coachen te gaan richten en te stoppen met mijn baan. Veel mensen reageren hierop met uitspraken als: “wauw, wat dapper van je” of “wat stoer dat je deze stap durft te zetten”. Voor mij voelt het echter helemaal niet als stoer of dapper, maar is het een logisch gevolg van hetgeen ik onderzocht heb in mezelf.
Ik ben de laatste jaren namelijk bezig geweest om voor mijzelf uit te zoeken wat mijn kwaliteiten en talenten zijn, en wat ik belangrijk vind in mijn leven en werk. Deze zoektocht heeft mij uiteindelijk geleid naar de Opleiding tot Coach, waarin ik ervaren heb dat ik in het vak van coach alles kan inzetten wat ik in huis heb. En tevens kan ik met dit beroep een zinvolle bijdrage leveren aan het leven van anderen en aan de maatschappij. Zaken die voor mij belangrijk zijn om geïnspireerd en met voldoening te kunnen werken.
Door dit ontdekt te hebben, was het helemaal niet zo moeilijk om mijn beslissing te nemen en vol voor het coachen te gaan. Als dit is wat ik graag wil en waarin ik mijn talenten en kwaliteiten kan inzetten, waarom zou ik het dan niet gaan doen? Een aantal praktische argumenten en onzekerheden dienden zich nog wel aan, maar deze heb ik aan de kant kunnen zetten doordat mijn geloof in mijn droom toch sterker is.
Heeft het dan met durf of moed te maken? Bij het nemen van beslissingen is het altijd een afweging van moedig zijn en voorzichtig zijn, waarbij ik wel van mening ben dat je zo nu en dan een risicovolle beslissing moet kunnen en durven nemen. Hier zul je altijd weer van leren, ongeacht de uitkomst. Je hebt achteraf vaak meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt, dan van de dingen die je wel gedaan hebt.
Zo geldt het ook voor de titel van dit bericht: “Durf jij naar jezelf te kijken?” Wellicht heb jij daar ook wel wat lef voor nodig of ben je zelfs bang voor wat je gaat tegenkomen. Wanneer je echter in jezelf de wens voelt om écht naar jezelf te willen kijken, dan durf je dat ook aan. “Ja, maar waarom zou ik naar mezelf willen kijken?”, hoor ik je denken. Het is ook veel makkelijker om te blijven doen wat je altijd al deed en vooral naar anderen te wijzen als er iets niet gaat zoals jij het zou willen. We leven echter in een tijd van snelle veranderingen. Deze veranderingen vragen veel van mensen en van organisaties, maar ze willen er wel graag in mee. Mensen willen zich ook graag persoonlijk ontwikkelen. En wat is daar dan voor nodig? In mijn ogen begint dit met het verkennen van jezelf. Wanneer jij in staat bent een laag dieper te gaan en zo te achterhalen wat jouw identiteit is, dan krijg je een groter leervermogen om je te ontwikkelen. Dit maakt dat je beter met veranderingen om kunt gaan. Wie wil dat nu niet?
Het is dus zeker de moeite waard naar jezelf te kijken. Ik daag je dan ook graag uit: “durf jij het aan?” Ik hoor het graag!
